Gündem

İlk Prefabrik Hastane Hizmette

Afet bölgesinin ilk konteyner hastane, Kocaeli Büyükşehir Belediyesi tarafından Hatay Defne ilçesinde kuruldu. 20 günde kurulan hastanede hasta kabulü başladı.

Abone Ol

Kahramanmaraş merkezli depremler Hatay’ın Defne ilçesinde büyük hasara ve can kaybına neden oldu. Ancak Defne, 21 Şubat tarihinde, 6.4 büyüklüğündeki depremle bir kez daha sarsıldı. İlçede yaralar sarılmaya çalışılıyor. Bu kapsamda ilçede afet bölgesinin ilk konteyner hastanesi kuruldu ve hasta kabul etmeye başladı. Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin çalışmaları sonucu 20 günde kurulan 54 yataklı konteyner hastanesinde günde 500 ile 1000 hastaya sağlık hizmeti verilmesi planlanıyor.

GÜNLÜK 1000 HASTA

98 konteynerden oluşturulan ve 57 sağlık personelinin görev yaptığı hastane, 7.5 dönüm üzerinde kuruldu. Konteyner hastanesinde bir ameliyathane, yoğun bakım, acil servis ve çok sayıda poliklinik bulunuyor. Hastaların duş alabilmesi için duş kabinleri de mevcut. Hastane çevresine depremzedelerin barınabilmesi için de 350 adet konteyner konulması planlanıyor.

BAŞKAN BÜYÜKAKIN: NORMAL HASTANE GİBİ

Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanı Tahir Büyükakın, Hastane ile ilgili şu bilgileri verdi:

“1999 yılındaki Kocaeli depreminde üniversite hastanemiz de zarar görmüştü. O hastanemiz de uzun yıllar Prefabrik yapıların içinde hizmet verdi. Hastanenin kuruluş aşamasında MÜSİAD’ın Almanya’nın Karlsruhe ve Fransa’nın Paris temsilcilikleri katkı verdi. Belediye olarak biz altyapısını hazırladık. Sağlık Bakanlığı gerekli olan donanımı verdi, sağlık personelini görevlendirdi. Hizmete başladık. Bu tarz bir konteyner hastanesi bölgede bir ilk hatta bildiğim kadarıyla Türkiye’de bir ilk. Bu hastanenin normal bir hastaneden tek farkı betonarme bir binanın içinde değil, prefabrik bir yapının içinde olması. Konteyner hastanesini bir sahra hastanesi ile karıştırmamak lazım.

BİZ DE YAŞAMIŞTIK

Kocaeli depreminde edindiğim deneyimleri Hatay’daki depremzedelere aktarıyorum. 1999 depreminde ‘Bu şehir nasıl toparlanır?’ diye çok endişelenmiştik. Zamanla her şey düzeldi. Gönülden köprüler ayakta oldukça umutsuzluğa yer yok.”