2011 Yılı Hizmet Sözleşmesinin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesinin iptaline ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 31/03/2021 tarih ve E:2019/5762, K:2021/1832 sayılı kararının ONANMASINA karar verildi.
Fazla çalışmaya ilişkin yeni düzenleme hizmet sözleşmesine yansıtılmamış
Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar'ın 13. maddesinin 4. paragrafında yer alan, sözleşmeli personelin normal çalışma saatleri dışında veya tatil günlerinde yapacakları çalışmaları karşılığında herhangi bir ek ücret ödenmeyeceği yolundaki düzenlemenin, sözleşmeli personelin fazla çalışmasının ne şekilde telafi edileceğine ilişkin bir hüküm bulunmamasının üst hukuk kuralı niteliğindeki Anayasa'nın 18. ve 55. maddesi ile 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 99. ve 178. maddesine aykırı olduğu gerekçesi ile iptaline karar verildiği, belirtilen kararın İdari Dava Daireleri Kurulunun E:2010/2156, K:2013/1978 sayılı kararı ile onanmıştır.
Tip sözleşme örneğinde değişiklik yapılmadığı için dava konusu yapılmıştır.
Daire kararı göz önüne alınarak 22/11/2010 tarih ve 2010/1169 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile anılan Esaslar'ın 13. maddesinin üçüncü fıkrasının "Bu Karar Esaslarına göre çalıştırılacak sözleşmeli personel o gün bitirilmesi gereken işlerin bitimine kadar çalışmak zorundadır. Normal çalışma sürelerinin aşan bu süreler için ilgili kanunlarında öngörülen hükümler saklı kalmak kaydıyla her sekiz saati için bir gün hesabıyla izin verilir." şeklinde yeniden düzenlendiği,
Bu durumda, dava konusu 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesinin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesinin, Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar'ın değişik 13. maddesinin üçüncü fıkrasına uygun olmadığı sonucuna varıldığı,
Nitekim dava konusu 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesi'nin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesindeki ibarenin, Maliye Bakanlığının 31/03/2011 tarih ve 3717 sayılı yazısıyla vize edilerek benzer şekilde yeniden düzenlendiği gerekçesiyle,
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2022/530
Karar No: 2022/1867
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : . Üniversitesi Rektörlüğü
VEKİLİ: Av. .
DİĞER DAVALI : .
VEKİLİ: Hukuk Müşaviri.
KARŞI TARAF (DAVACI) : . Sendikası
VEKİLİ: Av. .
İSTEMİN KONUSU:
Danıştay Onikinci Dairesinin 31/03/2021 tarih ve E:2019/5762, K:2021/1832 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4. maddesinin (B) fıkrası kapsamında istihdam edilen sözleşmeli personele ilişkin Yüzüncü Yıl Üniversitesi 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesi'nin 3. maddesinin son cümlesindeki ''Normal çalışma saatleri dışında veya tatil günlerinde yapacağı çalışmalar karşılığında ilgiliye herhangi bir ek ücret ödenmez.'' ibaresi ile 4. maddesinin ikinci fıkrasındaki "İlgiliye sözleşme ücreti dışında (657 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin (g) bendi uyarınca ödenecek uçuş tazminatı hariç) herhangi bir ad altında ödeme yapılamaz." ibaresinin ve dayanağı. tarih ve . sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar'ın "Sözleşme ile çalışacak personele sözleşme ücreti dışında herhangi bir ad altında ödeme yapılamaz, sözleşmelere bu yönde hüküm konulamaz." kuralını içeren 3. maddesinin dördüncü fıkrasının iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
Daire kararının özeti:
Danıştay Onikinci Dairesinin 31/03/2021 tarih ve E:2019/5762, K:2021/1832 sayılı kararıyla;
Danıştay Onbirinci Dairesinin 29/03/2016 tarih ve E:2015/3197, K:2016/1429 sayılı davanın reddi yolundaki kararının, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 02/05/2018 tarih ve E:2016/5296, K:2018/2073 sayılı kararıyla, 06/06/1978 tarih ve 7/15754 sayılı Bakanlar Kurulu kararı eki Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar'ın 3. maddesinin dördüncü fıkrası ve Yüzüncü Yıl Üniversitesi 2011 yılı Hizmet Sözleşmesi'nin 4. maddesinin ikinci fıkrasındaki ibareye ilişkin kısmının onanması, Yüzüncü Yıl Üniversitesi 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesi'nin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesi yönünden bozulması üzerine, bozma kararına uyularak,
Dairelerinin 02/02/2010 tarih ve E:2008/285; K:2010/426 sayılı kararıyla;
Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar'ın 13. maddesinin 4. paragrafında yer alan, sözleşmeli personelin normal çalışma saatleri dışında veya tatil günlerinde yapacakları çalışmaları karşılığında herhangi bir ek ücret ödenmeyeceği yolundaki düzenlemenin, sözleşmeli personelin fazla çalışmasının ne şekilde telafi edileceğine ilişkin bir hüküm bulunmamasının üst hukuk kuralı niteliğindeki Anayasa'nın 18. ve 55. maddesi ile 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 99. ve 178. maddesine aykırı olduğu gerekçesi ile iptaline karar verildiği, belirtilen kararın İdari Dava Daireleri Kurulunun E:2010/2156, K:2013/1978 sayılı kararı ile onandığı, davalı idarenin karar düzeltme isteminin E:2013/4875, K:2014/259 sayılı kararla reddedildiği,
Yukarıda bahsedilen Daire kararı göz önüne alınarak 22/11/2010 tarih ve 2010/1169 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile anılan Esaslar'ın 13. maddesinin üçüncü fıkrasının "Bu Karar Esaslarına göre çalıştırılacak sözleşmeli personel o gün bitirilmesi gereken işlerin bitimine kadar çalışmak zorundadır. Normal çalışma sürelerinin aşan bu süreler için ilgili kanunlarında öngörülen hükümler saklı kalmak kaydıyla her sekiz saati için bir gün hesabıyla izin verilir." şeklinde yeniden düzenlendiği,
Bu durumda, dava konusu 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesinin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesinin, Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar'ın değişik 13. maddesinin üçüncü fıkrasına uygun olmadığı sonucuna varıldığı,
Nitekim dava konusu 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesi'nin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesindeki ibarenin, Maliye Bakanlığının 31/03/2011 tarih ve 3717 sayılı yazısıyla vize edilerek benzer şekilde yeniden düzenlendiği gerekçesiyle,
Yüzüncü Yıl Üniversitesi 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesi'nin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesinin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI:
Davalı idarelerden Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Rektörlüğü tarafından, fazla çalışmaya dair kanuni düzenleme bulunmaması ve tarafların da sözleşmelerinde açıkça ödeme yapılmayacağını kararlaştırması karşısında, hukuka aykırılıktan söz edilemeyeceği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ DÜŞÜNCESİ:
Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin ikinci fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulmasının;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkün olduğu belirtilmiş; dördüncü fıkrasında, "Danıştayın ilk derece mahkemesi olarak baktığı davaların temyizen incelenmesinde bu madde ile ısrar hariç 50. madde hükümleri kıyasen uygulanır." denilmiş; 50. maddesinin dördüncü fıkrasında ise Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesinin, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı hükme bağlanmıştır.
Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu kararı; Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 02/05/2018 tarih ve E:2016/5296, K:2018/2073 sayılı bozma kararında belirtilen gerekçeler göz önüne alınarak verilmiş bir karar olduğundan, usul ve hukuka uygun bulunmakta ve bozulmasını gerektirecek bir hukuka aykırılık taşımamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarelerden. Üniversitesi Rektörlüğünün temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle. Üniversitesi 2011 Yılı Hizmet Sözleşmesinin fazla çalışma ücretine ilişkin 3. maddesinin son cümlesinin iptaline ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 31/03/2021 tarih ve E:2019/5762, K:2021/1832 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
